lentekriebels

De warmste 5 maart sinds ooit! OOIT!

 *wauw.. zo slecht deed moeder natuur het toch nog niet.. Dat dit gevolgd werd door de zin: "en aankomende zondag kunnen we sneeuw verwachten" (*ja, SNEEUW!) dát vergeet ik voor het gemak maar eventjes. 

Wil liever nog even blijven hangen in de eerste zonnestralen.

Het wakker worden met een heldere blauwe lucht is een klein cadeautje. 

Met grote glimlach en diepe zucht gooien we meteen de gordijnen open. Kleine Man waggelt naar het draagbare radio'tje en drukt op het enige knopje waar hij de functie van weet: Aan (en uit... en aan... en uit...en aan..)  

Grote Jongen duikt languit op de grond om ons te imponeren met zijn nieuwe breakdance moves 

(lees: geïmproviseerd rollen en ronddraaien op de grond)

Begint al goed! 

Natuurlijk gaan we weer iets te laat van huis 

(ondanks ons voornemen om het ochtendgebeuren iets vloeiender te laten verlopen) 

Worden we toch verrast in de tuin:

Verdwaalde bloemetjes ... Wees welkom! 

Zelfs Grote Jongen merkt ze op. Bekijkt ze, ruikt aan ze en, 

terwijl ik de fiets naar buiten rij en hij denkt dat ik niet kijk..plukt hij er eén. 

Nieuwsgierig en vragend kijk ik hem aan. Dingen als 'zonde' en 'lekker laten staan' en 'zo gaan ze dood' schieten door mijn hoofd, maar voor ik een keuze kan maken geeft hij al antwoord: "Voor de juf." 

Ja.. daar kan ik niks tegenin brengen.
De lente kriebels!

En om het spontane groeien van deze zeer welkome gasten te vieren hebben we zelf ook iets gezaaid.

Nog niet buiten (hier kwam het beeld van sneeuw toch even terug - heel eventjes voor praktische redenen) maar iets voor binnen. 

En dan nog educatief ook, wat aarde in een leeg cd-hoesje

zaadjes erin (o ja.. wat plakband aan de onderkant!)

dagelijks wat druppeltjes water door het kiertje bovenin  

en laat ze maar groeien...