maandag 23 december 2013

Oh Denneboom Oh Denneboom

Ieder jaar neem ik me voor om deze keer wél op tijd te beginnen.
Met de versieringen,
de knutsels
De recepten én de boodschappen
Alle cadeautjes al netjes ingepakt onder de boom...

Tot nu toe nog nooit gelukt! 
Last Minute blijkt nu eenmaal mijn ding. Voor degene die dat herkennen, even wat leuke to do's voor het laatste moment: 


Dit jaar doen we het echter anders. Wij knijpen er gewoon een paar dagen tussenuit. Geen boom (wel een overvloed aan lampjes) Geen grote voorbereidingen (al is mijn stressniveau op dit moment ook al van behoorlijk niveau) No biggie ;) 



Na grote teleurstelling bij de jongens over de boom hadden we al wat oude pallets in huis gehaald. Zo'n coole, houten boom zou vast ook wel goedgekeurd worden. Maar door dat al eerder genoemde stressniveau is het er nog steeds niet van gekomen....

Wel een alternatief.
Ze hebben hun eigen boom omgehakt! Mannentijd. Met z'n drieën, helemaal back to basic de bossen in, oers... 
Terwijl er luidkeels "Oh Denneboom" werd gezonden, presenteerde zij trots onze boom.
En ja, het is wel waar... Hoe heb ik kunnen denken dat we zónder konden ;)



Ik wens jullie allemaal hele mooie, warme en gezellige kerstdagen toe!

-X-

vrijdag 20 december 2013

Tweet Tweet

Het nichtje was hier..
Een lieve, lange, bruinharige, slimme stuiterbal die het liefst de hele dag creatief óf buiten bezig is. Buiten was geen optie, in de stromende regen, nou ja, niet voor mij... dus geen verrassing wat wij wel gingen doen... 
Nu was kleine man er ook bij, wat grote invloed heeft op het te gebruiken materiaal... Het werd kliederen met klei (en bestendig-tegen-nieuwsgierige-smaakpapillen-zoutdeeg). 

 Ik liet me inspireren door het uitzicht. 
Kleine man gooide maakte er liever een spelletje klei-werpen van.
En het nichtje bakte een pizza.



Zo trots als ze was moesten we er wel een foto van maken (tja.. dat spul droogt gewoon niet op!)
Maar het nichtje wist iets beters. Na zo'n dikke 10 minuten flitsen rende ze me tegemoet (ik stond ondertussen zoutdeeg van 't plafond te halen... och wie weet toch nog sneeuw deze kerst..)
Al klikkend door haar gemaakte foto's, héél dankbaar dat er een geheugenkaartje in zat en geen rolletje, zag ik haar bedoeling.
Dus, tada! Het resultaat:



 Okay, okay... ik had een klein beetje meer tijd nodig om het zo achter elkaar te plaatsen..


-X-
Fijn weekend!!


woensdag 18 december 2013

Show & Tell

Kerst in een envelopje

Wat ik maakte:


Wat ik vandaag kreeg:

3. Rudolf van Annemieke

En ook nog een lief setje Janina-buttons
Dank je wel Janina, echt super dat je dit organiseerde!

Maar dat was nog niet alles. Voor de postclub Tante Trui is deze maand het thema Kerst. En van Barbera kreeg ik een hele mooie Mr & Mrs hangers, met prachtige kaart.


Dus ookal staat de boom hier nog niet... er is al genoeg kerstsfeer in huis! 




woensdag 11 december 2013

Ondertussen.....

Maakt grote jongen zich klaar voor een strijd
Heeft kleine man een vriendelijke treinbaan uitgevonden (al zal hij wel niet zo effectief werken gezien de positie van de treintjes)
En maken we (eindelijk!) herfstknutsels die trots mee worden genomen naar school voor de herfsttafel.

 
Worden de dagen gevuld met knuffels, zakdoekjes, warme kruiken, Dora en slaapjes (die we helaas dus 's nachts weinig doen!) ...

 

Hingen we eindelijk de koffiemolen op die we kregen van de oma van Mr Man
(misschien toch nog een postief puntje van de slapeloze nachten) 
En kijk: zelfs de koffie wordt er vrolijk van!!
 


En zijn de pakjes klaar (en onderweg natuurlijk) voor de 
Elke Dag Zaterdag - Christmas Ornament Swap (zo, probeer die 's uit te spreken ;) )
 Kerstsfeer in een envelopje!

-X-



zaterdag 16 november 2013

Tipties!


"Tiptie, tiptie!" Kleine man staat in de tuin en met zijn hoge 
(zó schattige :D) stemmetje laat hij me horen dat hij wel iets heel bijzonders ziet.
Voor degene die het 'vertalen van vreemde woorden van kleine man' boek niet hebben: tiptie is een beestje. Vliegend, kruipend, lopend, springend, zoemend, fladderend en tsjilpend, alles valt bij hem onder de noemer tiptie.

Natuurlijk was ik (veel) te laat om te zien welke variant hij dit keer had gevonden, maar toen ik die paar verdwaalde zonnestraaltjes op mijn gezicht voelde branden besloot ik dat het een mooi moment was om de tuin uit zijn zomerstand te halen.

Kleine man is altijd erg behulpzaam als ik in de tuin bezig ben. 
Saampjes trekken we het onkruid eruit, en soms natuurlijk een bloempje
(ach.. enthousiasme) die dan vrolijk in mijn haar belandt (en daar vaak blijft zitten tot hij 's avonds ineens weer verschrompelt in de douche tevoorschijn komt).

Wanneer de grote klimplanten aan de beurt zijn lichten zijn oogjes op. Jaa! Dit is zijn favoriete  deel. De bezem heeft een enorme aantrekkingskracht, de grote stapel bladeren is niet te weerstaan, kleine man ziet talloze creatieve mogelijkheden (denk aan: een bladerduik, bladerregen, bladerglijbaan, en zijn favoriet de bladerdeken).

Deze middag komt ons neefje ook helpen. Die twee zitten volledig op één lijn (de -wij halen samen de leukste kattenkwaad uit- lijn..) en ze hebben al snel een nieuw idee. Een echte dierentuin. Takjes als de hekjes van de verblijven, bladeren als het wandelpad, wat gras als voedsel en natuurlijk échte dieren.
Naaktslakken (maar ook mét huisje zijn ze welkom), wormen, pissebedden,
geen 'tiptie' blijkt veilig in onze tuin. 

Maar als het dan tijd is om (nat, koud en verkleumd) naar binnen te gaan is de teleurstelling groot. "Tiptie! Tiptie!" Met zijn neus tegen het raam gedrukt rollen er grote tranen over zijn wangetjes. Gedwongen om zijn dierentuin te verlaten, al die tipties die in de tuin achterblijven, nog zoveel te zien en te doen... 
  
 

Tja, dan zoek je een oplossing! Eentje waarbij de echte tipties buiten blijven...
(idee bij haar gezien)

woensdag 6 november 2013

Logisch... toch?

"Pap, weet je waarom het hier Ahoy heet?"

Mijn mannen zijn een middagje samen weggeweest.
Naar Ahoy
De Peter Pan musical

En terwijl ze als laatste weggaan (alleen al daar zitten is indrukwekkend genoeg) gaat er bij Grote jongen een lichtje op. Alsof hij nu eindelijk het antwoord weet op de vraag die de afgelopen 2 uur in zijn hoofd rondspookte.


"Uh..."
Mr man denkt.... denkt nog dieper na... Er moet een logisch antwoord zijn, het ligt op het punt van z'n tong...
Hij heeft het geweten... toch? 

"Nou, omdat hier heel veel piraten zijn... en die roepen Schip AHOY!" 

Ja.. Logisch toch!

vrijdag 19 juli 2013

Erin duiken


Na een kleine, korte, bescheiden pauze 
(oké, het was overdreven lang en je kan het bijna een sabbatical noemen)
 ben ik er, bijna, weer helemaal klaar voor
om de sprong te nemen.. 


Bloggen werd even bruut opzij gedrukt door heel wat gewenste, maar ook flink een aantal ongewenste veranderingen... Nu dat allemaal zo'n beetje een eigen plekje heeft gekregen, of misschien komt het door die heerlijke overdosis zon...  wil ik eindelijk weer online! 


(al zal het wel even duren voor ik helemaal bij ben met jullie berichtjes...) 

 

zondag 7 april 2013

Sprookjesachtig cadeautje

Gisteren viel er, naast de heerlijke zonnestralen, ook een lief cadeautje op de deurmat. Ik had de give away van Puur Arnika niet gewonnen, maar ze wilde me toch iets opsturen. Voor wie haar niet kent: Mooie foto's, inspirerende quotes en prachtige (sprookjesachtige) sieraden! 


Ondertussen gaat het opruimen hier enthousiast door. We zijn bijna zover dat we de vloerdelen kunnen gaan opschuren (iig een teststukje in de gangkast...) en gaan witten.

Omdat we vanmorgen weer wakker werden met een pakje zon voor de deur
begonnen we in de tuin... wat dan weer een beetje te voorbarig was... 
dus stapten, nu met kippenvel en dikke trui, de schuur in.
Een groot deel van de opruim-spullen binnenshuis
zullen daar immers een plekje nodig hebben 
(dankzij Mr Mans verzameldrift en mijn hernieuwde interesse in 'oud'). 

Niet dat het veel zin had... 


Want wat ik vond.. ging direct mee naar binnenshuis! 
Toffe grote oude kist en twee, wel erg bruine, koffers. Ze zullen van binnen bekleed moeten worden en hebben misschien hier en daar een spijkertje nodig, of een likje verf, en zeker een nieuw doel, maar dat is het wel waard! 

En nu, ha, heerlijk doelgericht pinteresten. 

(1.2.3.4.5.6.7)

zaterdag 6 april 2013

Schaduw

Geweldig!!
Want waar schaduw is.. Juist, is een zonnetje... 

En zoveel zon, dat je bijna zou denken dat het al zomer is!!

De kamer van Grote Jongen zit precies aan de zonkant. Als er al een straaltje, al dan niet verdwaald, zonneschijn is zal je hem daar tegenkomen. 
Vanmorgen was het echter niet één zonnestraal, maar een hele bundel.

En daar werd dankbaar gebruik van gemaakt. 
Grote Jongen languit liggend in z'n kamertje, vol in de zon, gezellig spelend. 
En waar broer is wil de Kleine Man natuurlijk ook zijn. Dus zo werd vandaag een zomers dagje, met rode koontjes als resultaat! 


En of het zonnetje nu blijft of niet, wij zijn weer helemaal opgeladen.

Fijn weekend!

(bron quotes: 12, 3 en 4)

zaterdag 30 maart 2013

Last Minute

Iedereen die ons kent weet dat vooruit denken, plannen en afspraken maken, al is het maar voor een week later, niet iets is wat ons gemakkelijk afgaat. Wij zijn meer van het impulsieve, spontane type 
(laten we het positief benaderen!). 

Gelukkig is het een eigenschap die mijn hele familie heeft geërfd,
dus ik was dan ook niet verbaasd toen mijn vader ons gister belde met het idee om met z'n allen van een brunch te genieten, morgen, hier thuis. Met z'n allen is inmiddels 8 volwassenen en 7 kindjes. 

Bij onverwachts bezoek heb ik geen moeite met rondslingerend speelgoed, geen stoel meer om op te zitten omdat deze enthousiast als hutten zijn omgebouwd of afwas wat het moest afleggen tegen het samen spelen en knutselen met de mannen
(oh ja, en dat alles ook nog lekker languit over de tafel verspreidt)..
De quote 'The house was clean yesterday, sorry you missed it" omarmen wij maar al te graag! 

Maar ja, bij deze aankondiging, ja een dag van tevoren is hier bijna een planning te noemen, kon ik de boel niet de boel laten... grote schoonmaak! 

En als dan alles weer lekker schoon is, opgeruimd en netjes, of iig een goeie poging hiertoe, dan kan wat paas-versiering niet ontbreken. Wat lente kleur daar waar buiten de sneeuwvlokken dwarrelen...


 Nu zijn vazen hier not done, dankzij kleine grijpgrage handjes ... De combinatie van pot, water en kleurige stokjes hebben gewoon een té grote aantrekkingskracht.
Maar met zo'n paasbrunch moet het toch kunnen
(er zijn inmiddels voldoende, oplettende, ogen).  Dat mijn ideeën altijd last minute opborrelen en ik dus geen goeie vaas heb voor die te zware, te dikke, of juist te weinig bloemen heeft hier, nátuurlijk, niks mee te maken. 

Nee, ik gooi het gewoon op I love Home made 


Nog niet echt paas-ig ...
maar dat is zó opgelost! 


Nu ga ik hier nog niet stoppen! 
Want met dit we-blijven-nog-even-lekker-binnen-weer 
(let op, lees 'lekker' met een flink sarcastische ondertoon) wordt mijn creativiteit voor de binnenshuis activiteiten steeds minder... elk idee wordt daarom ook gekoesterd en uitgerekt tot een hier-kunnen-we-de-hele-dag-mee-vullen project. 
En laat ik eerlijk zijn, Grote Jongen en tuincentrum... kansloos zonder omkoperij! 

Dus hij mocht de plantjes (witte druifjes en narcissen) en bloemen (gerbera's, en vreemde gevallen met buitenaards uiterlijk.. had ik kunnen verwachten!) uitkiezen. We zijn nog nooit zo lang binnen geweest!


Het knijpers-idee (hooray pinterest) wilde ik eigenlijk doen, al die knijpertjes masking-tapen, polkadot schilderen of bedoodlen zou zo al een uurtje kunnen duren.. maar ja, te grote plantjes en te kleine tonijnblikjes... dus mocht Grote Jongen zich uitleven met tape. 

Wij zijn er klaar voor met een heleboel gezelligheid voor op de tafel. 
Fijne paasdagen!



vrijdag 22 maart 2013

In de ban van...

Hebben we het toch zó lang volgehouden. Tot nu toe was ons huis nog takloos, geen eitje (nee, zelfs niet van het chocolade soort) kippetje, kuikentje, kinder(paas)knutsels of konijntje te zien hier (niet geheel bewust by the way, de energie was ver te zoeken).


Maar als zelfs een eenvoudig appeltje (die eigenlijk neutraal hoort te zijn) je al begint toe te schreeuwen: Pasen!! Pasen!! 
Tja, dan is er geen ontkomen meer aan. 


... en is het ontkennen of eraan toegeven....


Dus werden er eierdoos-cupjes beschilderd en omgetoverd tot paasslinger. Vouwde Mr Man een konijntje (mijn geduld hield het de twee bladzijdes met instructies niet vol) en maakte ik een paar vrolijke paper kawaii paas-velopjes. (zo, zelfs afgekort een mond vol)
Vrij gemakkelijk en ziet er erg leuk uit (en had ik al gezegd: vrij gemakkelijk...)! 

Ook zo'n leuk envelopje vouwen? ... je vindt 'm hier
En mocht je je geduld willen testen (geheel op eigen risico!) ik heb beide pagina's op een andere site gevonden (hier en hier) voor zo'n geinig konijntje. 


Fijne avond !! 

Kreeg van Rosie een hele leuke reactie met linkje naar haar blog Life By Rosie,
waar ze elke zondag een Link Party organiseert! 
Gezellige manier om nieuwe blogs te ontdekken en zélf jouw mooiste creatie(s) van de week te laten zien. Nieuwsgierig? Klik hier voor meer info!
En hier voor de inspiraties van de tweede linkparty.  

woensdag 20 maart 2013

Kunst aan de muur

Ook hier is er een klein virus-feestje aan de gang! Zonder onze toestemming overigens...
Dus we modderen een beetje aan, met de Kleine Man veel aan mij hangend. 
Grote Jongen wil na een paar dagen 'rustig aan doen met mama' toch wel weer mijn volledige aandacht.

Helaas voor mij heeft hij het niet zo met knutselen, tekenen, en min of meer alle activiteiten waarbij stilzitten een must is. 
 Grote Jongen heeft het geduld (nog) niet. Als hij al een keer gaat zitten om te kleuren is hij binnen twee minuutjes weer klaar.
Hij kleurt nog steeds niet altijd binnen de lijntjes (oké.. oké, ben ik wel met hem eens... buiten de lijntjes is veél leuker) 

Zijn poppetjes missen vaak belangrijke ledematen, hebben nog steeds piekhaar en stokbenen 
en lijken meer op zijn eerste kopvoetertjes dan op échte mensjes.
Dan zijn ze vaak nog naakt ook (met zo af en toe anatomisch correcte onderdelen...dát dan weer wel)

Je zou bijna geneigd zijn een hij-is-niet-creatief-label tevoorschijn te halen, maar gelukkig heb ik een hekel aan hokjes.
En maar goed ook,
.. want toen ik onverwachts een stoel opzij schoof...  'huh'??!!


En zet ik de kapstok eens op een andere plaats... nóg zo'n verrassing op de muur
(omdat hij het zo veel gezelliger vindt) 

Zelfs tijdens een simpele rit naar de volgende verdieping wordt Grote Jongen blijkbaar overspoeld door inspiratie en móet hij dat uiten.. natúúrlijk is er geen ouderlijk-geaccepteerd-schrijfwaren in de buurt, dus kon het niet anders:



Het is blijkbaar niet het 'tekenen' op zich wat hem tegenstaat, het is het witte velletje papier waar hij niks mee kan.
Dus terwijl ik, op mijn toch wel dagelijkse route, fiets speel ik in mijn hoofd meerdere reacties af 
en overdenk ik al rondkijkend hóe we hiermee om moeten gaan. 
En net zo onverwachts als het 'probleem' tevoorschijn kwam, werd ik ook verrast door het antwoord. Bijna letterlijk op straat gevonden:


Gelukkige leren we niet allemaal het tekenen-op-muren-en-vloeren (en andere ongewenste plaatsen in huis) af!


Misschien maar overal ingelijste velletjes papier ophangen, gewoon... voor de zekerheid!

(en nu maar hopen dat we weer snel virus-vrij zijn... zodat ook ik mijn creativiteit  kwijt kan ;) én weer kan reageren op jullie leuke blogs! )

woensdag 13 maart 2013

Wijsheid


Waarom uilen zo'n aantrekkingskracht hebben weet ik niet, maar toen ik bij Binnenstebuitelen deze give away zag wilde ik graag mee doen. Haakwerk spreekt me net zo aan, misschien wel omdat ik het zelf totaal niet kan, dus op haar vraag "wat ga je uiltje doen" kon ik ook alleen maar antwoorden met: "ophangen en bewonderen". 

et voilá, hij heeft de reis gehaald: 
 (en nam nog wat lekkers mee ook!) Dank je wel Rinske !!


maar.... 1 uil is geen uil ....


dus vouwde we er nog drie bij.
Helemaal geïnspireerd om ook wat wijsheid in huis te halen?


Of het gewerkt heeft?? ... hmmm... 
ik gebruik wel opvallend weinig woorden tijdens deze post, misschien dat ik dan toch een verkeerde eigenschap overneem...
 okay, om dan alsnog iets 'wijs' mee te geven: 


van hier

Hele fijne dag!! (hier schijnt het zonnetje, wat willen we nog meer?)
-x-

dinsdag 12 maart 2013

Kringlopen ....

...... in eigen huis! 

Toen het zonnetje weer even tevoorschijn kwam, we de deuren demonstratief opengooiden (oké, het viel wel op dat iedereen die binnenkwam zijn jas aanhield..) namen we het besluit om nú maar eens te beginnen. 

Aan al die klussen in huis die, als het eenmaal winter is, toch niet zo belangrijk blijken te zijn. Aan het herindelen, herinrichten en ja.. zelfs gaan verbouwen, de mouwen eens flink opstropen, iets dat in de winter haaks staat op wat je wilt (nl de mouwen ver over handen heen trekken). 

En als dan de halve schuur inhoud op de veranda staat, de dozen met bewaarspullen tot aan het plafond reiken en je niet eens meer weet waar je zou moeten kijken om dat éne ding te vinden (je weet wel, dat ene ding wat zo onbelangrijk leek toen je het onderin die doos stopte) .. ja.. dan kan je natuurlijk niet meer terug... zélfs niet als het buiten spontaan weer is gaan vriezen en er af en toe een sneeuwvlok (verdwaald hopelijk) naar beneden dwarrelt. 

Dat de cv besluit te gaan staken en Mr Man twee dagen bezig is om 't te maken 
("Dit is nog leuk om te doen ook!" hmmm...) is dat gewoon een typisch geval van
Murphy's Law! 
  "Anything that can go wrong will go wrong"

  
Voordeel is dan wel weer het hervinden van oude, weggestopte schatten. Ouderwetse troep van Mr Man, zoals ik het tien jaar geleden noemde toen we gingen samenwonen (hey.. ik was 19...met hippie-attitude en dus niet zo bezig met vintage, retro of het interieur in het algemeen!) Maar waar ik nu stiekem naar uitkijk in een kringloop...
 


Nadeel is dat opruimen (lees: weggooien) zo natuurlijk niet opschiet! 


Ach... zo te zien gaat oud & nieuw best goed samen... 

woensdag 6 maart 2013

lentekriebels

De warmste 5 maart sinds ooit! OOIT!
 *wauw.. zo slecht deed moeder natuur het toch nog niet.. Dat dit gevolgd werd door de zin: "en aankomende zondag kunnen we sneeuw verwachten" (*ja, SNEEUW!) dát vergeet ik voor het gemak maar eventjes. 
Wil liever nog even blijven hangen in de eerste zonnestralen.

Het wakker worden met een heldere blauwe lucht is een klein cadeautje. 
Met grote glimlach en diepe zucht gooien we meteen de gordijnen open. Kleine Man waggelt naar het draagbare radio'tje en drukt op het enige knopje waar hij de functie van weet: Aan (en uit... en aan... en uit...en aan..)  
Grote Jongen duikt languit op de grond om ons te imponeren met zijn nieuwe breakdance moves 
(lees: geïmproviseerd rollen en ronddraaien op de grond)
Begint al goed! 

Natuurlijk gaan we weer iets te laat van huis 
(ondanks ons voornemen om het ochtendgebeuren iets vloeiender te laten verlopen) 
Worden we toch verrast in de tuin:

Verdwaalde bloemetjes ... Wees welkom! 

Zelfs Grote Jongen merkt ze op. Bekijkt ze, ruikt aan ze en, 
terwijl ik de fiets naar buiten rij en hij denkt dat ik niet kijk..plukt hij er eén. 
Nieuwsgierig en vragend kijk ik hem aan. Dingen als 'zonde' en 'lekker laten staan' en 'zo gaan ze dood' schieten door mijn hoofd, maar voor ik een keuze kan maken geeft hij al antwoord: "Voor de juf." 

Ja.. daar kan ik niks tegenin brengen.
De lente kriebels!


En om het spontane groeien van deze zeer welkome gasten te vieren hebben we zelf ook iets gezaaid.
Nog niet buiten (hier kwam het beeld van sneeuw toch even terug - heel eventjes voor praktische redenen) maar iets voor binnen. 


En dan nog educatief ook, wat aarde in een leeg cd-hoesje
zaadjes erin (o ja.. wat plakband aan de onderkant!)
dagelijks wat druppeltjes water door het kiertje bovenin  
en laat ze maar groeien...

klepperende brievenbus

De brievenbus klepperde deze week weer aangenaam veel.... en niet alleen doordat ik even wilde testen of mijn pakje wel door de brievenbus paste ;)

Een vrolijk pakje van Zaanse Zolder (die een neus heeft voor memorykaartjes ) Er bleven kleine schatten uit de envelop komen, labeltjes, stickertjes, teveel om op te noemen (ja..hehe.. dáár is die foto nou voor :D)


Een give away van Juffrouw Waardvleugel. Zo grappig om zo'n oud boekje nu voor te lezen. En met woorden als gewichtig, gedwee, niemendal en den hoek heeft Grote Jongen ook nog eens een lesje in vergroot-je-woordenschat gekregen!

En een geSWAPte PIF van Nanabee. Met oa. de nodige vitamientjes, opkikkertjes, meeneem-hartje en bling bling!
Wat een verwennerij!!

 




dinsdag 5 maart 2013

Me-Time

Zwemles met de jongens....
heerlijk onderuit zitten en kijken naar de vissenstaartjes en watertrappelen van Grote Jongen? 

 Noooo way... !!!
 Tot een maandje geleden kwam de kleine man nog gezellig op schoot zitten. Hij leunde nieuwsgierig over de rand, wees met dat schattige kleine vingertje vrolijk naar Grote Jongen en kirde 'die... die... die'. 
Maar nu.... nu wil hij absoluut niet stilzitten! 

Rondlopen, dat is natuurlijk veel leuker, en ja, die trap... oeh die trap....
 zelfs ík hoor hem roepen: "beklim mij...beklim mij" 
 Dan maar afleiden, wat speelgoed meenemen, misschien potloden en papier, maar neee, dat is ook al geen optie. Want hoe leuk het ook is om ermee te spelen, het is nog véél leuker om te zien hoe het van hierboven (waar wij mogen toekijken) naar beneden valt, zo in het zwembad. 

Zag het al helemaal voor me, alle kindjes in de war, verder zwemmen of opduiken? Boos kijkende badmeesters....
Nee, na een aantal pogingen waarbij ik gelukkig nog op tijd was het prulletje tegen te houden gaan wij voorlopig speelgoed-loos toekijken.

Na de zwemles krijgen we het favoriete moment van Grote Jongen. De douche! 
Met z'n zwem-vriendje kletsen, grapjes maken, nog meer kletsen, 'per ongeluk' uitschieten met de zeep en genieten van de bellen die veelvuldig tevoorschijn komen onder de heerlijke, warme stralen water.  (ja, toegegeven, mij zou je daar ook niet na een paar minuutjes wegkrijgen) 

en goed... je voelt 'm al aankomen... Hoe krijg ik Grote Jongen onder de douche vandaan (dit alleen is al een uitdaging) én zorg ik ervoor dat Kleine Man er niet ónder gaat. Met twee open douche'zalen' naast elkaar is dat een heel grappig gebeuren
 (voor anderen dan!!) 

Zo.. hehe.. beide jongens droog (uh. zo'n beetje) en aangekleed (opnieuw). Lekker naar huis. Oh nee.. volgende drempel... Ik moet toch echt even naar de toilet... 
We duiken het eerste de beste wc hokje in waar ze zo'n voorhalletje hebben zodat ik de jongens samen kan insluiten en ik toch nog een soort van van privacy heb -denk te hebben. Na een diepe zucht kan ik me weer wat ontspannen, zo, alles toch weer (een soort van) goed gegaan...

Hoor ik ineens: "uh... mam.. waarom heeft die meneer geen rokje aan?" 
Huh? "Ja, die meneer op de deur!"
Ook dat nog!

 

Dus toen Mier, mijn grote zus, zei dat ze het weekend wilde gaan shoppen 
(houd ik normaal hélémaaal niet van!) wilde ik maar al te graag mee. 
Een hele dag zonder m'n mannen (voor het eerst!) zonder een tas vol luiers, doekjes, koekjes, drinken, speelgoedjes, extra kleertjes... moet ik nog doorgaan ;) zeg maar gerust een pakezel-waardige lading.

 Een hele dag zonder blokjes bouwen en met auto'tjes rijden (mét het verplichte brrrrrrrrrrrr geluid) geen boterhammetjes smeren, voor drinken zorgen, en billetjes afvegen... en alléén naar het toilet kunnen... heerlijk! 
(tja, hoe mindful kan je zijn). 

Blij en uitgerust (van de hele dag lopen?? ja, echt!!) kwam ik weer thuis, met een heleboel inspiratie, en moed om hier in huis toch ook de zo-hard-nodige-verbouwingen te gaan beginnen...

 bibelotte