maandag 28 januari 2013

Luie dag

Ik dacht dat ik het nu wel wist, doorhad hoe het zou gaan, en me er prima in kon vinden. De tweede moet toch 'gemakkelijker' zijn, het ritme, de regelmaat, dat wéét je nu wel.
 
De vele...vele luiers
De groeisprongen
Krampjes, doorkomende tandjes
De eerste hele hoge koorts stress
De ik-heb-een-driftbui-want-je-snapt-me-niet
en alle (alle!) bijbehorende slapeloze nachten...
Geen probleem, kom maar op! Been there, Done that, would Gladly do it again
 
Maar wat ik even (misschien wel bewust) vergeten was... is de ik-wil-alleen-spelen-met-publiek eigenschap. Ik weet niet of dit bekend voorkomt of dat alleen wij dat gen doorgeven, maar kleine man kan heel lief, vrolijk en vooral 'alleen' spelen, als ík er maar naast zit.

En vooral niet denken dat je even iets anders kan gaan doen dan met hem meekijken.
Pak een boekje en kleine man klimt enthousiast op schoot om mee te lezen
(lees: om bladzijdes te scheuren)  Denk ondertussen even te kunnen doodlen, pakt kleine man je pen af en maakt sierlijke krullen.... in jouw schetsboek
(die jij natuurlijk, ondanks frustratie, ondertekent met naam & datum van kleine man)
 
Kortom: het feit dat er niks uit je handen komt als de kleine man besluit dat hij jouw volledige aandacht wilt. De héle dag!
 
Nu heb ik er weinig moeite mee om het huishouden te laten voor wat het is. Ik heb geen schoonmaak drift en onder het motto van: "please excuse our mess, the kids are making memories" kan ik dát gedeelte prima loslaten. Maar de nieuwe gummen die liggen te wachten op een mooi ontwerp, de rolletjes tape die ik zo graag wilde uitproberen, het spelen met de instellingen van m'n fototoestel,  dat alles zit in m'n achterhoofd en m'n vingers jeuken...
 
Gelukkig maakt de grote jongen een hoop goed als hij uit school komt... hij werkt als een wandelend magneet! Heérlijk, even wat lucht, even met twée handen een kopje thee vasthouden terwijl ik geniet van hun hoge stemmetjes, hun giebellachjes (wat ik overigens niet hardop moet herhalen.. níet stoer) en smelt wanneer ze knuffen en elkaar met een luide 'smak' een kus geven. 
 
En wat ik ging doen?
 
Tja.. wat kan je anders doen:
 
 
 Meespelen en Genieten !
 
Liefs en fijne dag, wat die ook mag brengen.  


12 opmerkingen:

  1. Je hebt gelijk dat je volop van je kids geniet, maar af en toe wat me time inlassen is toch ook gezond :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. helemaal waar! me time is ook belangrijk en heel fijn zo af en toe... maar ik vind het stiekem eigenlijk wel héél leuk om zo bij ze te zijn

      Verwijderen
  2. Heerlijk!! Kan me voorstellen dat je zo af en toe denkt: en IK dan?? Wij zijn met z'n tweetjes, Het Meisje♥ en ik. En dat betekent dat mijn aandacht ook eigenlijk (bijna) allemaal naar haar gaat. Als ze op school zit, kan ik mijn eigen dingetjes doen en uit school vooral heel veel samen. En daar ook echt van genieten... =)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. zo klinkt het ook wel mooi in evenwicht! juist als je eventjes wat tijd voor jezelf hebt gehad kan je je daarna weer volledig geven aan het samen spelen (én het ook nog superleuk vinden ook!)

      Verwijderen
  3. Haha wat leuk beschreven! Ik heb zelf nog geen kids, maar zie het helemaal voor me! Ik kwam je blog via via tegen en ben je gelijk gaan volgen. Groetjes, Eva

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel herkenbaar! Groot gelijk dat je lekker meespeelt, het gaat toch al zo snel... Zo veel mogelijk genieten!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ja, wat vliegt de tijd he! (zo cliché, maar waar)... voor je het weet mág je niet eens meer meespelen!

      Verwijderen
    2. Hoi Mim, je hebt mijn give-away gewonnen!! :-) Wil je jouw adresgegevens mailen naar info@eendotjewat.nl? Dan stuur ik het vlaggenlijntje zo snel mogelijk naar je toe. Fijne avond!

      Verwijderen
  5. herkenbaar!! Ik denk altijd dat kindjes bij elkaar gezet moeten worden, dan kunnen de kindjes samen spelen en de mama´s aan eigen projectjes werken.
    Ideaal zou dat zijn

    BeantwoordenVerwijderen